1.تزریق نقدینگی به صندوق‌های حمایتی: تزریق نقدینگی فوری توسط دولت به بورس که باید از طریق صندوق‌های توسعه ملی و صندوق تثبیت و توسعه بازار اتفاق بیفتد. دست دولت هم خدا را شکر بعد از فروش بی سابقه اوراق دولتی پُر است. ضمن اینکه دولت بخشی از پولی را که با فروش سهام از بازار خارج کرده به بورس بر می‌گرداند…
2.اعتبار بانکی به ناشران برای خرید سهام خزانه: دولت می‌تواند از طریق خط اعتباری بانک‌ها را ملزم کند تا به شرکت‌های بورسی (ناشران) خط اعتباری بانکی اعطا تا شرکت‌ها این خطوط اعتباری را فقط برای خرید سهام خزانه استفاده و مبادرت به خرید سهام از بازار کنند. خرید سهام خزانه توسط شرکت‌ها تقاضای مناسبی ایجاد خواهد کرد زیرا شرکت‌ها بیش از هر کسی به ارزندگی سهام خود واقفند.
3.خط اعتباری برای بازارگردانان: برای بازارگردانان یک خط اعتباری مجزا تعریف شود تا این نهادها قدرتمندتر از گذشته شوند و تا زمان اصلاح دستورالعمل بازارگردانی، سمتِ فروش بازارگردان‌ها بسته باقی بماند و تنها امکان خرید مهیا باشد تا بازار به حجم و ارزش مناسب برسد.
4.باز کردن کدهای مسدودی: سازمان بورس باید در حرکتی اخلاقی و از جایگاه بزرگ و ریش سفید بازار سرمایه، تمامی‌کدهای بورسی افراد حقیقی و حقوقی که کدهای آنها به هر علت انظباطی و خطایی بسته شده را باز کند و دست دوستی به سوی بازیگران بزرگ بازار دراز کند تا بار دیگر در سایه اعتماد و امنیت اقتصادی این پول‌ها به بورس برگردد. 5. توقف فوری قیمت‌گذاری دستوری صنایع: دولت باید قیمت گذاری دستوری در صنایع بورسی را متوقف کند و یکبار برای همیشه این ریسک را از سر بازار بردارد. حتی اگر این آمادگی الان وجود ندارد، دولت می‌تواند این سیاست را فورا اعلام کند و ظرف مدت یک ماه آن را اجرایی کند. در صورت تصویب این موضوع بورس واکنش را فوری نشان خواهد داد. 6. معافیت مالیاتی برای شرکت‌های بورسی: دولت ابزارهای متنوع مالیاتی در اختیار دارد و برای حمایت از تولید و بازار سرمایه می‌تواند مالیات شرکت‌های بورسی را کاهش دهد. قطعا این کاهش مالیات با رونق بورس باعث افزایش مالیات ناشی از معاملات بورسی برای دولت می‌شود.
