سودهای غیر واقعی صنعت سیمان
رئیس هیات مدیره سیمان زابل در رابطه با آمارهایی که از مجامع شرکت‌های سیمانی منتشر می‌شود، می‌گوید: امروز برای راه‌اندازی یک واحد سیمانی با ظرفیت یک‌میلیون تن با دلار ۲۵هزار تومانی باید حدود دو هزار میلیارد تومان هزینه شود...
در کشوری که سیستم بانکی سود ۲۰درصدی می‌دهد این کارخانه‌ها باید سالانه حداقل به همان میزان ۲۰درصد یعنی ۴۰۰میلیارد سود بدهند، اما سود حاصله شرکت‌ها بسیار از این رقم فاصله دارد….
رئیس هیات‌مدیره صنایع سیمان زابل : متاسفانه اتفاقاتی که در صنعت سیمان می‌افتد گاهی بنده را به این نتیجه می‌رساند که با قیمت‌گذاری دستوری که از سال ۸۸ به بعد آغاز شد، برخی کمر به نابودی این صنعت بسته‌اند. چندی پیش افزایش ۴۰درصدی قیمت سیمان که باید دو سال پیش اعمال می‌شد، تصویب شد. این اتفاق در حالی افتاده که هر متر مکعب گاز از ۱۱۹تومان در سال جدید با افزایش ۱۳۲ تومانی به ۲۵۲ تومان رسیده است. در واقع به ازای هر تن ۱۳هزار و ۳۰۰ تومان هزینه‌ها افزایش پیدا کرده است…
محمدرضا احسان‌فر می‌گوید: شرکت پخش فرآورده‌های نفتی با قیمت اعلام شده مازوت را معادل گاز در زاهدان تحویل ما می‌دهند، اما به ازای حمل هر لیتر مازوت تا کارخانه ۴۰۰ تومان باید پرداخت کنیم. در واقع ما علاوه بر ۲۵۲ تومان هزینه مازوت باید ۴۰۰ تومان هم برای حمل آن پرداخت کنیم که در مجموع هر لیتر مازوت برای ما ۶۵۲ تومان هزینه دارد و از طرفی باید با همان قیمت مصوب کارخانه‌های گازسوز سیمان بفروشیم که به دلیل این هزینه‌ها اخیرا مجبور شدیم کوره را خاموش کنیم.
وی می‌افزاید: وقتی تمامی هزینه‌ها چند برابر شده باید اجازه بدهند قیمت سیمان متناسب با هزینه‌ها در یک بازار رقابتی تعیین شود. واقعیت این است که با این افزایش قیمت اتفاق مثبتی نیفتاده و با شرایط موجود شرکت‌های سیمانی قادر به تولید با تمام ظرفیت نیستند و جالب اینجاست که تولیدکننده‌ها را برای تامین نیاز داخل از صادرات هم منع کرده‌اند. برخی استان‌ها که نیاز بیشتری در بخش سیمان دارند، به دنبال واردات از استان‌هایی هستند که مازاد تولید دارند؛ اما در کمال تعجب شاهدیم که مسوولان استانی و استانداری‌ها این ماجرا را تبدیل به نوعی گروکشی کرده‌اند.. بنده دو سال پیش هم در روزنامه «دنیای‌اقتصاد» این روزها را هشدار داده بودم، اما توجهی نکردند و امروز هم با مقصران این وضعیت در بازار برخوردی نمی‌شود.
احسان‌فر ادامه می‌دهد: در استان سیستان و بلوچستان بزرگ‌ترین شرکت بخش حمل‌ونقل با ۲۵۰ دستگاه کامیون را به دلیل فقدان شبرنگ برای یک کامیون و موضوعاتی مانند شکسته بودن چراغ خطر یک کامیون سه ماه تعطیل کردند و این مساله علاوه بر اینکه ما را دچار مشکل کرد، پروژه‌های عمرانی و کارخانه‌های بتن آماده و تامین سایر مصارف مردمی دچار مشکل شد. متاسفانه این گونه اقدامات ناشی از تصمیم غلط یک مدیر، میلیاردها تومان هزینه به تولیدکننده، مصرف‌کننده و اشتغال استان تحمیل می‌کند. البته در نهایت وضعیت بغرنج حمل و نقل باعث شد سه ماه تعطیلی را به یک ماه تقلیل دهند.
وی می‌گوید: در حال حاضر سیمان زابل در بازار به قیمت ۳۱ هزار و ۵۰۰ تومان در اختیار مردم قرار می‌گیرد، اما واقعیت این است که در بسیاری از استان‌ها به دلیل نبود نقدینگی تولیدکنندگان، خریداران با حجم بسیار بالا سیمان را پیش‌خرید می‌کنند و حتی برخی از کارخانه‌های سیمان را با تولیدکنندگان پاکت تهاتر می‌کنند و طبیعی است که خریداران عمده می‌توانند این سیمان را با قیمت بالا در بازار بفروشند. بنابراین مساله اصلی به قیمت‌گذاری دستوری که باعث ضعف بنیه مالی صنعت سیمان شده و همچنین نبود نظام توزیع درست در بازار سیمان برمی‌گردد….
احسان‌فر می‌افزاید: یک بار برای همیشه در دولت آینده باید دست دولتی‌ها از قیمت‌گذاری کوتاه شود و اجازه بدهند که بازارها متناسب با شرایط، خودشان را متعادل کنند. در این صورت قطعا بازار سیمان به صورت هوشمند عمل می‌کند. نگاهی به آغاز فعالیت صنعت سیمان تا به امروز گویای این واقعیت است که با ابزارهای دستوری کنترل قیمت امکان‌پذیر نیست و اتفاقا مصرف‌کننده هم به شدت متضرر می‌شود
رئیس هیات‌مدیره سیمان زابل در رابطه با آمارهایی که از مجامع شرکت‌های سیمانی منتشر می‌شود، می‌گوید: امروز برای راه‌اندازی یک واحد سیمانی با ظرفیت یک‌میلیون تن با دلار ۲۵هزار تومانی باید حدود دو هزار میلیارد تومان هزینه شود. در کشوری که سیستم بانکی سود ۲۰درصدی می‌دهد این کارخانه‌ها باید سالانه حداقل به همان میزان ۲۰درصد یعنی ۴۰۰میلیارد سود بدهند، اما سود حاصله شرکت‌ها بسیار از این رقم فاصله دارد. کل فروش صنعت سیمان در حال حاضر با ۶۰ میلیون تن فروش حدود ۲۴ هزار میلیارد تومان است؛، می‌توان گفت کل سود صنعت سیمان در طول یک سال کمتر از ۳۰۰میلیون دلار است. حالا با این وضعیت و در این شرایط اگر کارخانه ای بگوید من ۲۰۰درصد نسبت به سال گذشته بیشتر سود کردم، باز هم این سود در واقعیت امر و با توجه به سرمایه‌گذاری صورت گرفته بسیار ناچیز است.
